2006/07/27

Aoidh Iongantach


Posted by Picasa
Tha i uabhasach tèth na làithean seo, agus mar sin bidh a h-uile uinneag anns an fhlat againn fosgailte fad na h-oidhche. Tha i ro thèth airson cadail leis na h-uinneagan dùinte, agus bidh mi daonnan an dòchas gum fàs i rud beag nas fhuaire... Agus 's fheàrr leam dùsgadh le uinneag fhosgailte co-dhiù: Tha craobh mhòr ann anns a' ghàrradh, agus tha e coltach gu bheil cuid eòin a' fuireach ann. Bidh mi a' dùsgadh le ceilearadh nan eòin gu tric - agus 's toil leam èisdeachd ris na h-eòin airson greis mus èirich mi. Dh' èisd mi ris na h-òrain aca a-rithist an-diugh - ach bha fuaim ann a chuir iongnadh orm. 'S e fuaim eòin a bh' ann, ach cha robh e coltach ri fuaim nan eòin eile. Thug e mionaid neo dhà mus mhothaich mi dè bha ceàrr leis an fhuaim sin: Bha e na b' àirde! Bha e coltach gun robh an t-eun sin na b' fhaisge orm na càch. Ach dè cho faisg? Dh' èisd mi a-rithist. Cha robh e anns an t-seòmar-cadail fhèin. " Ach feumaidh gu bheil e anns an fhlat", bha mi a' smaoineachadh. Dh'èirich mi agus chaidh mi bho shèomar gu sèomar gu faiceallach. Cha robh mi airson eagal a chuir air an eun... Cha d' fhuair mi e anns an t-seòmar-suidhe, agus cha robh e anns an trannsa na bu mhotha. Ach bha am fuaim fiù 's na b' àirde - na b' fhaisge - a-nis. Ràinig mi an cidsin. Ghluais mi gu math slaodach - bha mi cinnteach gun robh an eun ann an sin. Bha an doras fosgailte - agus dè chunnaic mi ach eun beag na shuidhe air làr a' chidsin, a' ceilearadh. Feumaidh gur e eun òg a bh' ann - choimhead e gu math fluffy fhathast. Ach dè bha e ag iarraidh anns a' chidsin againn? Uill, 's dòcha gun robh e a' gabhail bracaist... Nuair a mhothaich an eun nach robh e na aonar, theich e chun na h-uinneig - agus shuidh e an sin. Choimhead e orm airson tiota, agus b' urrainn dhomh dealbh a thogail dha mus sgiathaich e air falbh...